DFA Logo

This content from the
Department of Foreign Affairs
has now moved to Ireland.ie/tokyo. If you are not redirected in five seconds, click here.

Skip to main content

クッキー・ポリシー

当サイトでは、皆様が当サイトを快適にご利用できるよう、データ保護要件を順守したうえでクッキーを使用しています。

あなたが設定を変えずに当サイトのご利用を続けられる場合、あなたはクッキーを受け取ることになります。クッキーの設定はいつでも変更できます。

駐日アイルランド大使館公式ウェブサイトは Ireland.ie/tokyo に移行いたしました。本サイトは今後更新いたしませんので、恐れ入りますが新サイトをご覧いただきますようお願い申し上げます。

2022 St. Patrick’s Day Message from President Michael D. Higgins

Uachtarán na hÉireann

President of Ireland

2022 St. Patrick’s Day Message from President Michael D. Higgins

On this St. Patrick’s Day 2022, as once again the darkness of war rather than the extension of peace covers our world, may I send, as Uachtarán na hÉireann, my warmest greetings and sincere good wishes to our Irish family across the world, and to all those who have been, remain and are working to be such good friends to Ireland. May the resilience of our people over the generations be available to all those who will need it now.

Ar an lá speisialta seo do glúnta d’ Éireannaigh agus a gcairde, iad a bhfuil suim acu i gcúrsaí Éireannaigh is rí-pribhléid beannachtaí na Féile Pádraig 2022
a sheoladh leo mar Uachtarán na hÉireann, chuig muintir na hÉireann ar fud an domhain.

Today, on our national feast day, we join together in whatever may be our circumstances, vulnerabilities or diversities to recall all those lessons that we, across the generations, have drawn as inspiration from our reflections on the life of St. Patrick, our national Patron Saint.

Wherever they may be, Irish people gather to celebrate the rich culture and heritage that speaks so profoundly of a shared past.

It is now two full years since we in Ireland, together with nations across the world, were plunged into facing a global pandemic that was unprecedented in our recent history.

We Irish found ourselves invoking some of the most basic values embodied in the story of St. Patrick – values such as solidarity, care, kindness and compassion.

It was inspiring and moving to see how our people sought to respond. These are values that the migrant Patrick could see as serving all humanity.

How much the offering of their hearts and doors to those fleeing distress affirms those values that show us all at our best.

It is our shared hope that we are beginning to emerge from the dark shadow of the pandemic, and we can do so in the knowledge that we, as a society, had workers that sought to give meaning to those most important values, by walking shoulder to shoulder with those suffering.

Personal risks were taken to keep us safe, by those who continued to work,
so often again and again at personal and family risk, whatever the task.

During that time of the Pandemic at its worst we learned so much about the cost of the decisions made and ethics on which true social solidarity must be built. We witnessed the power of an appeal for supportive, collective action in reducing public health risks. It was given.

We experienced the strength of community purpose and social care in helping us navigate our way through difficult and anxious times.

We saw, in villages, towns and suburbs across the country, people coming together to help each other. We were all moved in a particular way by the generous response of so many of our young people when asked to make enormous sacrifices in order to protect and keep safe an older generation.

We must never forget the frontline workers across society who make community life possible and able to be shared.

Across all of the sectors on which life and health depends they were prepared to risk their own health, and lives, in order to provide the vital services on which our citizens daily rely.

Our diaspora and their families in Ireland were called to make difficult painful sacrifices. They at great emotional and personal cost, put the public good ahead of their great human and family desire to be re-united.

Those postponed reunions I hope will, when they take place for so many of you, be enjoyed with good health and renewed joy.

Most importantly, and how hard it was for them in its insufficiency of contact,
my sympathy goes out to those grieving.

May I now do so again – those who lost loved ones during the Pandemic; who were unable to be with them during their final moments; and who could not avail of the traditional rites and ceremonies, so many of them see as central to Irish culture, that are so comforting to us all at a moment of bereavement and loss.

It is so important that it be recognized that this was a very deep sacrifice to pay for so many, and for whom the healing is hard to count. This is a matter far from finished for so many of our citizens.

We were reminded, as they spoke of their loss, time and again, that the warmth, awareness and cohesion of community remains an essential component of human life, that collective and public spirited human interaction are the essential elements that bind our communities together and form the essence of any true republic we may wish to achieve, now or in the future.

They are also the values that must lie at the heart of any true spirit of global citizenship. A dark shadow has now been cast across our world as we witness the unfolding events in Ukraine.

I know that the hearts of Irish people and Irish communities across the world go out to all of those who are suffering from this completely unacceptable, immoral and unjustified, invasion and violence to their lives.

Our greatest hope for a future of hope and peace springs from the open hearts and doors of those saying ‘tar isteach’, come in.

Let us, as one human family connected through our shared heritage, join with all those who stand in solidarity with the people of Ukraine as they struggle to protect their right to live in freedom, security and peace.

We, the peoples of the world must also now and with urgency unite our voices in demanding an immediate ceasefire, respect for humanitarian law, and the withdrawal of Russian troops.

We must all play our role with a restoration of independence and security to a nation that has demonstrated such courage, resilience and love of their country in recent times.


As we begin our tentative move towards a new post-pandemic world,
let us bring with us the important lessons we have learnt and an enduring memory, not only of the inspiring behaviours we have witnessed, but how these can be harnessed to create a better, more inclusive society, a caring version of economy delivered in a way that meets for example the climate crisis of our times, and a world that supports and adheres to that great principle that is lodged in the words of the Universal Declaration of Human Rights.

It affirms that “recognition of the inherent dignity, and of the equal and inalienable rights of all members of the human family, is the foundation of freedom, justice and peace in the world”.

St. Patrick’s life, we must never forget, was one defined by a transformative spirit and a will to not only envision but to create a better world. St. Patrick came to Irish shores as an outsider, an exile, a migrant.

He left behind him a profound and generous legacy which can shape the future of this island and the lives of generations of citizens to come. He is in all our traditions. We invoke him together.

Let us carry forward a generous spirit which he has enabled us to recover by acknowledging our role as citizens of the world, with a duty to stand in solidarity with all those across the globe who are vulnerable and in need.

The values of which I speak must be extended far beyond our shores, values which have such power to transcend oceans and borders and enable us to stand in solidarity with those in the developing world who continue to suffer the severe effects of the pandemic.

What a failure on vaccines the world has suffered. Universal and equitable access to vaccines is not only a critical component in our fight against the pandemic. It is also a recognition of the shared humanity by which we are bound together and which is so essential to the crafting of an ethical world.

In our inter-dependent world, we must ensure that in relation to the pandemic that we cross its finishing line together, no nation left behind.

Every year, as we celebrate St. Patrick’s Day, we join together as one global Irish family united by a shared heritage, history and culture. We do not allow boundaries and distance to stand in our way, but reach across them generously in a spirit of unity and friendship. We have a better future to make together. That great spirit is one we must extend to all those with whom we share this planet.

On this day during which we honour our Patron Saint, Patrick, a person whose life embodied the values of solidarity and a shared sense of humanity, let us do so by resolving to renew our commitment to upholding those values that guided his life.

As we connect to our wider Irish family and to the many friends of Ireland who celebrate with us, let us show positivity in embracing our role as global citizens, and take on and make into reality our responsibility to work with fellow citizens across all continents for a better, fairer and more inclusive world.

In Africa, from which comes images of desertification, of fellow humans and animals dying, and the parched earth itself, due to a climate change for which they are the least responsible, as they appear on our screens we are again listening sadly to the rhetoric of war.

The armaments industry absorbs our human, intellectual and technological resources while children die, and conflicts deepen. Militarism dominates the discourse where thoughts of peace might have flourished.

On this St. Patrick’s Day let us resolve to recover a space for the discourse of peace in our lives.

Agus muid ag ceiliúradh Lá Fhéile Pádraig 2022, guím arís lá sona agus síochánta orthu siúd go léir ar an t-oileán seo, na daoine sin ar Éireannaigh iad de thoradh a mbreithe nó a sinsir pé áit a bhfuil siad ar domhan agus na comhshaoránaigh domhanda sin a fhéachann orthu féin mar chairde Éireann.

As we celebrate St. Patrick’s Day 2022, may I wish again all those who share this island, all those Irish people by birth or descent wherever they may be in the world, and all those fellow global citizens who consider themselves to be friends of Ireland, a very happy and peaceful day.

ENDS

 

Uachtarán na hÉireann

Teachtaireacht Lá Fhéile Pádraig 2022 ón
Uachtarán Micheál D. Ó hUigínn

Ar an lá speisialta seo do glúnta d’ Éireannaigh agus a gcairde, agus iad
siúd ar fad a bhfuil suim acu i gcúrsaí Éireannaigh, is pribhléid beannachtaí na Féile Pádraig 2022 a sheoladh mar Uachtarán na hÉireann chuig muintir na hÉireann ar fud an domhain agus chucu siúd ar fad gur cairde móra na hÉireann iad.

Inniu, ár Lá Féile Náisiúnta, Lá Féile Pádraig, tagaimid, Éireannaigh, le chéile,
pé cúinsí ina bhfuilimid, pé leochaileacht nó éagsúlacht a bhaineann linn, tagann na fiúntasaí chun cuimhne a d'fhoghlaimíomar thar na glúnta ó shaol
Naomh Pádraig, ár naomhphátrún náisiúnta.

Pé áit ina mbíonn muid, cruinníonn Éireannaigh le chéile chun ár gcultúr agus ár n-oidhreacht shaibhir, a léiríonn ár stair choiteann, a cheiliúradh.

Tá dhá bhliain iomlána caite anois ón am arbh éigean dúinn in Éirinn, mar aon le náisiúin ar fud an domhain, aghaidh a thabhairt ar phaindéim domhanda.

Iarradh orainn, níos mó ná riamh, na luachanna a léiríodh i scéal Naomh Pádraig a leanúint, an dlúthpháirtíocht, an cúram, an cineáltas agus an chomhbhá.

Agus muid ag súil go bhfuil muid ag teacht amach anois ó scáth dorcha na paindéime, táimid ar an eolas gur cheart dúinn mar shochaí iarracht a dhéanamh seasamh níos láidre a dhéanamh leis na luachanna ríthábhachtacha sin.

Tá orainn, ní amháin ár mbuíochas a ghlacadh, ach tacú leo siúd a chuaigh i mbaol pearsanta chun muid a choimeád slán, agus a d’oibrigh le chéile chun todhchaí nua an dóchais agus an mhisnigh a chruthú.

Le linn an trátha ba mheasa den phaindéim, d'fhoghlaimíomar go léir faoi na cinntí agus an eitic ar cheart dlúthpháirtíocht shóisialta a thógáil orthu.

Chonaiceamar mar a laghdaigh cumhacht na comhghníomhaíochta an baol do shláinte an phobail.

Thugamar faoi deara conas a d’imigh neart rúndaingne agus chúram shóisialta an phobail chun cabhair go mór linn ár mbealach a dhéanamh trí thréimhse dheacair agus imníoch.

Chonaiceamar daoine ag teacht le chéile i sráidbhailte, i mbailte agus i mbruachbhailte ar fud na tíre chun cuidiú leo siúd a bhí leochaileach agus ar an ngannchuid.

Chuaigh freagairt fhlaithiúil an oiread sin ár n-óige go mór i bhfeidhm orainn nuair a iarradh orthu íobairtí ollmhóra a dhéanamh chun glúin níos sine ná iad a chosaint agus a choimeád slán.

Ba chóir nach ndéanfaimid dearmad riamh ar na hoibrithe ar an líne thosaigh ar fud na sochaí agus na n-earnálacha a bhí toilteanach a mbeatha agus a sláinte féin a chur i mbaol, is cuma cén cúram a bhí acu, chun na seirbhísí riachtanacha ar a mbraitheann ár saoránaigh a sholáthar.

Táimid fíorbhuíoch dár ndiaspóra agus dá muintir in Éirinn, a chuir leas an phobail roimh mhian a gcroí a bheith le chéile arís, agus ní gan dua pearsanta a rinne siad é, agus tá súil agam go mbeidh cuid mhaith díobh ábalta teacht le chéile anois.

Níos tábhachtaí, déanaim comhbhrón ó chroí arís leo siúd a chaill daoine muinteartha leo le linn na paindéime agus ba mhaith liom mo comhbhrón a sheoladh arís leo anois; chomh maith leo siúd nach raibh ábalta a bheith lena mhuintir ar uair a mbáis, nach raibh teacht acu ar na deasghnátha agus na searmanais thraidisiúnta a thugann sólás dúinn go léir ag uair an bháis.

Tá sé an-tábhachtach go n-aithneofaí gur íoc siad praghas an-deacair as an íobairt sin a rinne siad.

Cuireadh i gcuimhne dom, arís is arís eile, gur cuid riachtanach de shaol an duine í, cinnealtas, tuiscint agus aontacht an phobail. Is é an caidreamh daonna coiteann atá tugtha don mhaith phoiblí an ghné bunriachtanach a nascann ár bpobail le chéile agus is bunús na fíorphoblachta é.

Nach trua nach bhfuil na luachanna seo ag croílár saoránacht dhomhanda. Tháinig scáth bróin ar an domhan agus an méid atá ag tarlú in Úcráin le feiceáil againn.

Tá ar eolas agam go bhfuil bá ag muintir na hÉireann agus Éireannaigh ar fud an domhain ar gach duine atá ag fulaingt an fhoréigin seo atá do-ghlactha, mímhorálta agus éagórach.

Seasaimis le chéile, chomhluadar amháin, muid gaolta agus oidhreacht choiteann againn, i ndlúthpháirtíocht le muintir na hÚcráine agus iad ag streachailt chun an ceart atá acu maireachtáil go slán sábháilte a chosaint.

Tá orainn go léir, muintir an domhan, ár nguthanna a ardú agus in éileamh,
go mbeidh sos cogaidh, meas ar an dlí idirnáisiúnta i leith sábháilteacht agus sláinte, go dtarraingeofaí saighdiúirí na Rúise amach agus go n-athchóiríodh slándáil do thír atá crógacht, mianach agus tírghrá léirithe aici.

Agus tús á chur againn le gluaiseacht thrialach i dtreo domhan nua iarphaindéime, tugaimis linn na ceachtanna tábhachtacha a d'fhoghlaimíomar agus an chuimhne bhuan, ar an iompar inspioráideach a chonaiceamar, agus ar an tslí ar féidir leas a bhaint as chun sochaí níos fearr agus níos cuimsithí
a chruthú.

Leagan comhbhách den gheilleagar a chur ar fáil a shásaíonn géarchéim aeráide na linne, mar shampla.

Domhan a chloíonn le mór phrionsabal Dhearbhú Uile-Choiteann Cearta an Duine a deirinn:

“gurb iad dínit dúchais agus cearta comhionanna bunúsacha gach ball den chine daonna, a bheith aitheanta is bun leis an tsaoirse, an ceartas agus an tsíocháin ar an domhan”.

Ná déanaimis dearmad go brách ar spiorad Naomh Pádraig agus ar an mian a bhí aige na hathruithe práinneacha a d’aithin sé agus a bhí ag teastáil agus an tábhacht atá ag baint le domhan níos fearr a shamhlú agus a chruthú.

Tháinig Naomh Pádraig go hÉirinn mar strainséir, mar dheoraí, mar imirceach. D'fhág sé oidhreacht thábhachtach agus fhlaithiúil a mhúnlaigh todhchaí an oileáin seo agus saolta na nglúnta a bhí le teacht.

Tugaimis chun cinn an spiorad fial sin, agus tugaimis aitheantas dár oibleagáidí don chruinne mar shaoránaigh an domhain, agus an dualgas atá orainn seasamh i gcomhar leo siúd go léir ar fud na cruinne atá leochaileach agus ar an ngannchuid.

Bhain fíorthábhacht le luachanna an chomhair agus an chúraim, maidir le sláinte ár gcomhshaoránach, agus muid ag dul i ngleic go héifeachtach le dúshlán an choróinvíris anseo in Éirinn.

Ba cheart dúinn seasamh leis na luachanna seo sa bhaile agus i bhfad ónár dtír, sáraíonn siad aigéin agus teorainneacha agus cuireann siad ar ár gcumas seasamh gualainn ar ghualainn leo siúd sa domhan atá i mbéal a fhorbartha, atá fós ag fulaingt éifeachta déine na paindéime.

Is cuid ríthábhachtach í rochtain uilíoch, cothrom ar vacsaíní dár dtroid in aghaidh na paindéime, ina theannta sin aithníonn sí ár ndaonnacht choiteann a cheanglaíonn le chéile muid agus atá chomh riachtanach sin agus muid ag cruthú domhain eiticiúil.

Inár ndomhain idirspleách, ní mór dúinn a ghlacadh gur turas fada leathan atá i dturas na paindéime, agus a fhéachaint chuige go sroichfimid an ceann cúrsa lena chéile, gan aon náisiún fágtha ar gcúl.

Ní mór dúinn freisin an spiorad sin a bhí ag Pádraig don nádúr agus
d’ilghnéitheachas a aithint. Rud atá tábhachtach do gach uile phíosa don domhan seo.

Ar an Lá Fhéile Pádraig seo, ar a ndéanaimid onóir a thabhairt dár naomhphátrún Pádraig, duine ar chuimsigh a shaol luachanna na dlúthpháirtíochta agus na daonnachta roinnte, beartaímis sin a dhéanamh trínár dtiomantas do na luachanna a threoraigh a shaol a athnuachan.

Tá buntáistí againn. Is éasca dúinn ceangal a dhéanamh lenár muintir leathan Éireannach agus leis an iliomad daoine a bhfuil cairdeas acu le hÉirinn, glacaimis freisin lenár ról mar shaoránaigh dhomhanda, agus leis an bhfreagracht atá orainn oibriú lenár gcomhshaoránaigh ó gach cearn den domhan i gcomhair domhan níos fearr, níos cothroime agus níos cuimsithí a chruthú.

Agus íomhánna de ghaineamhlú san Afraic, mar shampla, arb é an t-athrú aeráide is cúis leis, ag teacht ar ár scáileáin, táimid ag éisteacht arís leis an gcaint faoi chogaíocht.

Tá tionscal na harmála ag ídiú ár n-acmhainní fad is atá páistí ag fáil bháis agus coimhlintí ag méadú an t-am go léir. Ar an Lá Fhéile Pádraig seo beartaímis spás a athghabháil i gcomhair dhioscúrsa na síochána inár saol.

Agus muid ag ceiliúradh Lá Fhéile Pádraig 2022, guím lá sona agus síochánta orthu siúd go léir a roinneann an t-oileán seo, na daoine sin ar Éireannaigh iad de thoradh a mbreithe nó a sinsir pé áit a bhfuil siad ar domhan agus na comhshaoránaigh domhanda sin a fhéachann orthu féin mar chairde buan d’Éireann.

Beir Beannacht agus bain taitneamh as an lá.

ENDS

 

|